Αυτό είναι το πρώτο άρθρο στο οποίο θα σας πω τη γνώμη μου για ένα βιβλίο που διάβασα πρόσφατα. Αυτό είναι της συγγραφέως Ρόζαμουντ Πιλτσερ που είναι γνωστή για το μυθιστόρημία Καρουζέλ, όμως σήμερα θα μιλήσουμε για το Χειμερινό Ηλιοστάσιο.
Είναι ένα από τα βιβλία που υπήρχε αρκετό καιρό στη βιβλιοθήκη μου χωρίς να το έχω διαβάσει. Αυτό κυρίως γιατί η ιστορία δεν με τραβούσε από την αρχή, ήθελε τον χρόνο της για να σε παρασύρει. Το πρώτο κεφάλαιο δεν θα σε βοηθήσει ώστε να το αγαπήσεις, τουλάχιστον αν είσαι στη δική μου ηλικία. Συγκεκριμένα το βιβλίο μιλάει για μια γυναίκα 60 χρόνων που αποφασίζει να εγκαταλείψει το Λονδίνο για να εγκατασταθεί σε ένα μικρό χωριό στο Χάσμαϊρ ώστε να περάσει εκεί ήρεμα τα γερατιά της. Όμως η ζωή της επιφυλάσσει άσχημα γεγονότα τα οποία θα την αναγκάσουν να καταλήξει στη Σκοτία. Αυτή είναι μια μικρή και ελάχιστη περιγραφή του βιβλίου.
Όπως ανέφερα και παραπάνω η ιστορία δεν σε τραβάει από την αρχή και αυτό έχει δεν έχει κάτι συναρπαστικό να σου δώσει αμέσως αλλά θέλει χρόνο για να ξετυληχθει η όλη μαγεία. Στην ιστορία δεν λαμβάνει μέρος μόνο η η 60χρονη Ελφρίντα αλλά θα λέγαμε πως είναι ο συνδετικός κύκλος για τους υπόλοιπους ήρωες που εμφανίζονται αργότερα. Αν έπρεπε να χαρακτηρίσω κάπως την ιστορία του βιβλίου θα την έβαζα στη κατηγορία ερωτικό δράμα. Ίσως γιατί ένα έρωτες θα γεννηθούν μέσα από δυσκολίες και δράματα. Κάτι άλλο που παρατήρησα, το βιβλίο είναι γραμμένο με τρομερή λεπτομέρεια, το οποίο μερικές φορές μπορεί να σε κουράσει αλλά παρόλα αυτά θα ήταν ένα ιδανικό σενάριο για ταινία ή σειρά. Το τέλος η αλήθεια είναι πως κάπως με απογοήτευσε και θα ήθελε να έχει ακόμη δύο σελίδες. Θεωρώ πως το φινάλε ήταν κάπως απότομο για τα δικά μου γούστα.
Εσύ,έχεις διαβάσει κάποιο βιβλίο από αυτή τη συγγραφέα. Εγώ τωρα διαβάσω το μυθιστόρημα της "Φωνές το καλοκαίρι." Όταν το τελειώσω θα σας γράψω και για εκείνο.
Tags:
Books
