BwithRenata Blog

  Μερικές φορές κουράζεσαι με τα ίδια και τα ίδια όπως και στη ζωή έτσι και με τα βιβλία. Το βιβλίο για το οποίο θα σου πω σήμερα έπεσε με τον λάθος τρόπο στα χέρια μου αλλά έμεινε για τον σωστό. Όταν βλέπεις ένα εξώφυλλο με μια ωραία εικονογράφηση και με τίτλο "Θα σε θυμάμαι μια ζωή.." το μυαλό σου σίγουρα πηγαίνει σε ρομάντζο, κάπως έτσι και εγώ αγόρασα αυτό το βιβλίο. Τελικά όμως το βιβλίο είναι ένα αστυνομικό θρίλερ από την νέα Ελληνίδα συγγραφέα Νεφέλη Καζάκη και τις εκδόσεις Λιβάνη. 

  Μιλάμε για μια ιστορία που λαμβάνει χώρα στη Θεσσαλονίκη. Η πρωταγωνίστρια μας είναι η Κατερίνα, μια κοπέλα που σπούδασε ψυχολογία και αποφάσισε να γίνει μέλος της ελληνικής αστυνομίας ώστε να δημιουργεί τα ψυχολογικά προφίλ θυτών και θυμάτων. Στα χέρια της έρχεται μια υπόθεση της 20χρονης φοιτήτριας Ζωής Ιωάννου που βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμα της. Η υπόθεση κλείνει ως αυτοκτονία, η Κατερίνα όμως δεν είναι σίγουρη για αυτό. Το ίδιο βράδυ βλέπει ένα όνειρο το οποίο την πείθει πως όντως κάτι δεν πάει καλά με αυτή την υπόθεση και ζητάει από τον αρχηγό της 5 μέρες ακόμη προθεσμία. Η συνέχεια της ιστορίας αφορά το τι ανακαλύπτουν αυτές τις 5 ημέρες.

 Αυτό ήταν το πρώτο αστυνομικό βιβλίο που διάβασα ποτέ στη ζωή μου,όμως μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις. Καταρχάς είναι ένα μικρό βιβλίο και κατά επέκταση μια μικρή ιστορία γεμάτη αγωνία. Πολλές φορές η συγγραφείς  προσπαθούν να γράψουν ένα μεγάλο βιβλίο χωρίς να σκέφτονται αν κρατάνε το ενδιαφέρον του αναγνώστη, όμως σε ένα ολιγόφυλλο βιβλίο αυτό δεν μπορεί να συμβεί. Ο τρόπος που γράφει η Νεφέλη Καζάκη είναι πολύ εύκολος ως προς την ανάγνωση και απόλυτα κατανοητός θα έλεγα χωρίς δυσκολίες. Επειδή μιλάμε για ένα αστυνομικό θρίλερ, σε περίπτωση που δεν είσαι άτομο των θρίλερ,όπως εγώ,μην αγχωθείς δεν υπάρχει πρόβλημα. Υπάρχουν κάποιες λεπτομέρειες αυτού του είδους όμως δεν το καθιστούν συχαμένο η φρικιαστικό, όλα είναι πολύ εναρμονισμένα. Αν διαβάσεις αυτό το βιβλίο σίγουρα θα φορτιστείς έντονα συναισθηματικά καθώς είναι μια ιστορία που σου ανοίγει τα μάτια και είναι αυτό που λέμε μια "Γροθιά στο μαχαίρι."  ή τουλάχιστον έτσι το βίωσα εγώ. Το τέλος είναι απόλυτα ικανοποιητικό αλλά ταυτόχρονα δυσάρεστο,κάτι που δεν βλέπουμε πολύ συχνά. Σίγουρα είναι ένα βιβλίο που το προτείνω καθώς είναι και αρκετά οικονομικό και εγώ προσωπικά σίγουρα θα αναζητήσω και το δεύτερο βιβλίο που έχει γράψει. Εσυ τι διαβάζεις αυτή τη περίοδο;