BwithRenata Blog

  Κάπου εκεί στα δεκατρία μου είχα αποφασίσει πως ήθελα να διαβάσω ένα μεγάλο βιβλίο για πρώτη φορά, να δω πως θα πάει και αν μπορώ να ανταπεξέλθω σε αυτό. Έτσι πήγα στο αγαπημένο μου βιβλιοπωλείο (για τότε, πλέον έχει κλείσει δυστυχώς λεγόταν Διάμετρος)  και εκεί που κοιταγα τα διάφορα βιβλία που υπήρχαν τριγύρω το μάτι μου έπεσε πάνω σε ένα ροζ εξώφυλλο, πλησίασα, το κοίταξα, είδα τον τίτλο και αυτό ήταν. Το αγαρασα αμέσως και όπως κατάλαβες από τον τίτλο αυτό το βιβλίο ήταν το "Έρωτας σαν βροχή" από τη Λένα Μαντά. Από τότε είναι το αγαπημένο μου ρομαντικό βιβλίο, πάμε να δούμε γιατί. 

  Όπως ανέφερα παραπάνω είναι το πρώτο μυθιστόρημα για μεγάλους που διάβασα και σε σχετικά μικρή ηλικία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να με σημαδέψει στον ρομαντικό τομέα των βιβλίων αλλά και γενικότερα σε αυτόν τον τομέα. Ίσως πλέον να καταλαβαίνω πως ήταν πολύ νωρίς για να το διαβάσω αλλά δεν θα άλλαζα με τίποτα αυτή τη πρώτη εμπειρία και όλα τα έντονα συναισθήματα που μου δημιούργησε. Αν πρέπει να δώσω ένα στοχευμένο είδος που ανήκει αυτό το βιβλίο είναι ρομαντικό δράμα, αλλά μιλάμε για δράμα όχι αστεία. Ίσως και αυτός είναι ο λόγος που πολλοί δεν συμπαθούν αυτή τη συγγραφέα, γούστα είναι αυτά.

  Η πρωταγωνίστρια μας είναι η Κλαίλια και η ιστορία μας διαδραματίζεται στην Κέρκυρα. Κλαίλια...ένα όνομα που τη στιγμάτισε. Είναι μια ιστορία που είναι εμπνευσμένη από την Αναδυομένη του Ξενόπουλου (ένα βιβλίο που θα ήθελα να διαβάσω).  Είναι μια ιστορία αγάπης για μια κοπέλα που αγάπησε πολύ, την αγάπησαν πολύ αλλά ταυτόχρονα έκανε και πολλά λάθη για εκείνη την αγάπη και για αυτό τον έρωτα που κάθε μέρα την παρέσερνε και σε κάτι μεγαλύτερο, καλύτερο ή όχι. Θα μπορούσα να μιλήσω ώρες για αυτό το βιβλίο όμως ούτε σποιλερ θέλω να κάνω, ούτε να σε κρατήσω εδώ παραπάνω απ' όσο χρειάζεται. 

  Η ιστορία αυτή έχει βαθιά χαραχθεί μέσα μου. Δεν ξέρω αν φταίει που το διάβασα τόσο μικρή ή αν φταίει που από τη φύση μου είμαι τόσο ρομαντική που ένιωθα σαν να διαβάζω μια δική μου ιστορία. Ήμουν τόσο απορροφημένη από αυτή την αγαπημένη κοντεσίνα Κλαίλια που αυτή την εμπειρία μέχρι σήμερα δεν την έχει αλλάξει κανένα βιβλίο. Είναι μια ιστορία που δεν τη βαριέμαι ποτέ μπορώ να τη διαβάζω κάθε μέρα και κάθε φορά να υπογραμμίζω και κάτι νέο που με τάραξε. Όσον αφορά τη γραφή το βιβλίο πολύ εύκολο να το κατανοήσεις και να μπεις στη ψυχοσύνθεση του, δεν έχει εκ πρώτης όψεως δύσκολα νοήματα όμως περνάει πολύ όμορφα μηνύματα. 

Μέσα από αυτό το άρθρο μου ίσως κατάλαβες  τη σχέση μου με αυτό το βιβλίο, εσύ έχεις κάτι παρόμοιο να μας διηγηθείς; Αν ναι τότε μην ξεχνάς ότι μπορείς να μου δώσεις και το δικό σου άρθρο για το Woman's Book Story.