BwithRenata Blog

  Στην αρχή του χρόνου σας είχα μιλήσει για μια ταινία, συγκεκριμένα για το Πριν έρθεις εσύ με πρωταγωνιστές της Emilia Clarke και τον Sam Claflin . Η οποία παραδόξως για ρομαντική ταινία χαράχτηκε μέσα μου. Με τα πολλά λοιπόν αποφάσισα να διαβάσω και βιβλίο και σήμερα είμαι εδώ για να σου πω τη γνώμη μου. 

Η υπόθεση του βιβλίου: 

  Η Λου Κλαρκ ξέρει ένα σωρό πράγματα. Ξέρει πόσα βήματα μπορεί να κάνει κάποιος για να διασχίσει την απόσταση που χωρίζει τη στάση του λεωφορείου από το πατρικό της. Ξέρει ότι απολαμβάνει τη δουλειά της και ότι πιθανότατα δεν είναι στ' αλήθεια ερωτευμένη με το αγόρι της, τον Πάτρικ. Αυτό που δεν ξέρει είναι ότι πολύ σύντομα θα χάσει τη δουλειά της. Δεν ξέρει, επίσης, ότι όλα όσα ήξερε , τα οποία την έκαναν να νιώθει ισορροπημένη και λογική, πρόκειται να ανατραπούν και να αλλάξουν για πάντα. 

  Ο Γουίλ Τρέινορ ξέρει πολύ καλά ότι το ατύχημά του και η καταδίκη του σε ισόβια αναπηρία του έχουν στερήσει κάθε ίχνος πάθους για ζωή. Ξέρει, ακόμα, ότι τα πάντα του φαίνονται αδιάφορα, όπως επίσης με ποιον τρόπο ακριβώς θα βάλει ένα τέλος σε αυτή την ανυπόφορη φάρσα. Αυτό που δεν ξέρει είναι ότι η Λου θα εισβάλει στη ζωή του σαν έκρηξη από χρώμα και φώς. Δεν ξέρει ότι, άθελά της, αυτή η παράξενη γυναίκα θα κάμψει τις αντιστάσεις του. 

  Η αλήθεια είναι πως όταν παρακολουθείς τη ταινία επικεντρώνεσαι αρκετά στην μεταξύ ιστορία αυτών των δύο ανθρώπων, της Κλαρκ και του Γουίλ. Διαβάζοντας όμως το βιβλίο καταλαβαίνεις πως αυτό που θέλει να σου δείξει η συγγραφέας είναι πως μπορεί ένας και μόνο άνθρωπος να σε αλλάξει. Να σε κάνει καλύτερο και να σε βοηθήσει να πας παρακάτω τη ζωή σου. Είτε εκείνος συνεχίσει να είναι μέσα σε αυτή είτε όχι. Όπως επίσης πως μπορεί ένας και μόνο άνθρωπος να σε κάνει να δεις τη ζωή με λίγο περισσότερο χρώμα από ότι είχε μέχρι σήμερα.  Αν περιμένεις ένα βαθιά δραματικά και ρομαντικά φορτισμένο βιβλίο, όχι δεν είναι αυτό. Σε κάνει πολύ περισσότερο να σκέφτεσαι το πώς εσένα σε άλλαξαν οι διάφοροι άνθρωποι που πέρασαν από τη ζωή σου και πόσο ακόμη μπορεί να άλλαξες εσύ τη δική τους έστω και για λίγο. Το τέλος δεν είναι αυτό που θες ή περιμένεις. Είναι άσχημο μεν το φινάλε αλλά με μια αίσθηση ανακούφισης και προσμονής για το τι θα βρεις στην επόμενη στροφή. 

Ισχυριζόταν ότι οι γυναίκες δεν διαλέγουν τους άντρες επειδή τους αγαπούν, αλλά ότι τα θηλυκά κάθε είδους κυνηγούν πάντα το πιο δυνατό αρσενικό για να δώσουν τις καλύτερες ευκαιρίες στους απογόνους τους.                                                                                                         - ΤΖΟΤΖΟ ΜΟΪΣ 

Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός και μπορείς να το βρεις εδώ.