Μεγάλωσα στην εποχή που το Twilight ήταν φουλ διαδομένο. Ήμουν και μέρος μιας ομάδας από εφήβους στο facebook όπου γίναμε φίλοι με κοινό στοιχείο την αγάπη μας για τα βαμπίρ (ήταν τόσο κουλό θυμάμαι χαχα). Μετά από κάποιο καιρό είδα και τη Συνέντευξη με ένα βαμπίρ που ήταν επίσης ωραίο και γενικά πάντα είχα έτσι ένα ενδιαφέρον για τους βρικόλακες (απλά μη πείτε σε κανέναν ότι τα Vampire Diaries τα άντεξα μέχρι τη τρίτη σεζόν...)
Επίσης όσοι με ξέρουν, θα γνωρίζουν πως λατρεύω τις ταινίες κινουμένων σχεδίων. Δε πα να είναι ταινίες της Μπάρμπι, disney ταινίες ή τα παιδικά που παίζαν τα πρωινά του Σαββάτου στο σταρ, εγώ πάντα είμαι μέσα. Έτσι λοιπόν κάπου νομίζω το 2018 έπεσε στα χέρια μου η ταινία Hotel Transylvania και παιδιά αλήθεια σας λέω, είναι διαμάντι. Και επίσης που ήμουν τόσα χρόνια;; Η πρώτη ταινία βγήκε το 2012. Ναι, ναι ακριβώς!!
Για αρχή να πω πως είναι τριλογία μέχρι στιγμής (ποιος ξέρει, μπορεί να βγάλουν και κάποια καινούρια περιπέτεια!) με τη τρίτη ταινία να έχει βγει το 2018, δηλαδή μερικούς μήνες αφότου ανακάλυψα τη πρώτη. Ήμουν τυχερή που ακόμα πήγαινα σινεμά τότε, και ήταν μια φανταστική εμπειρία. Η ταινία είναι ξεκάθαρα για κινηματογράφο, πραγματικά. Αλλά ας σας πω στα γρήγορα για τη πρώτη ταινία, τη ταινία που με τράβηξε σε αυτό το τρελό universe.
Πρωταγωνιστής είναι ο γνωστός σε όλους μας Dracula της Τρανσυλβάνια και η κόρη του Μέιβις η οποία κλείνει τα 118 και ο περήφανος πατέρας ετοιμάζει όπως κάθε χρόνο ένα μεγάλο πάρτι - αυτή τη φορά όμως πρέπει να είναι όλα τέλεια μιας και η Μέιβις ενηλικιώνεται. Η κόρη του λοιπόν λαχταρά να δει τον κόσμο όμως ο πατέρας της τρέμει στην ιδέα να την αφήσει (κατά τη διάρκεια της ταινίας μαθαίνουμε και τον λόγο). Ο Δράκουλας χτίζει ένα ξενοδοχείο, στη μέση του πουθενά, σε ένα μέρος που οι άνθρωποι δε θα είχαν καμία πρόσβαση. Εκεί μένει με την κόρη του, τους υπηρέτες του καθώς και περιστασιακά με διάφορους καλεσμένους. Το πάρτι θα πήγαινε σύμφωνα με το σχέδιο αν ξαφνικά στο ξενοδοχείο δεν εμφανιζόταν ένας νεαρός που ναι μαντέψτε, δεν ήταν τέρας αλλά κανονικός άνθρωπος. Ο Δράκουλας αναγκάζεται να μεταμφιέσει τον Τζόναθαν, τον νεαρό άνθρωπο, έτσι ώστε να μη καταλάβουν τα άλλα τέρατα ότι τελικά οι άνθρωποι θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στη κρυψώνα τους. Στη πορεία όμως συμβαίνει κάτι τραγικό... ο Τζόναθαν και η Μέιβις ερωτεύονται με τον Δράκουλα να βρίσκεται σε κατάσταση φρίκης.
Η δεύτερη ταινία μου πέρασε κάπως αδιάφορη να πω την αλήθεια γιατί ασχολούνταν με την εμμονή του Δράκουλα για το αν ο γιος της Μέιβις θα γινόταν τελικά βρικόλακας ή άνθρωπος. Οπότε νομίζω δεν μου έκανε και ιδιαίτερα κλικ. Μου άρεσε όμως απίστευτα η τρίτη ταινία στην οποία όλη η τρελοπαρέα πηγαίνει διακοπές σε ένα φαινομενικά αθώο πλοίο, το οποίο όμως κυβερνά μια γυναίκα η οποία θέλει πάση θησεία να εχμαλωτίσει και να σκοτώσει τον Δράκουλα για να εκδικηθεί τον παππού της.
Είναι λέει ταινία για παιδιά, αλλά νομίζω έχει τεράστια απήχηση και στους ενήλικους. Αυτό αποδεικνύεται και από εμένα αλλά και από τη μητέρα μου που ξετρελαθήκαμε από τη πρώτη στιγμή. Απλά δε μπορείς να ξεπεράσεις τα αστεία που έχει που κάποιες φορές μεγαλοφέρνουν κιόλας. Είναι αδύνατον να μην αγαπήσεις τον Δράκουλα. Το cinematogrpaphy απλά πετάει, η πλοκή είναι γρήγορη, το animation απλά φανταστικό. Επίσης παίζει ρόλο και το κάστινγκ που επιλέχτηκε για τις φωνές των ηρώων. Ανάμεσά τους ονόματα όπως Adam Sandler, Selena Gomez, Andy Samberg και Kevin James.
Νομίζω πως αν θέλετε να περάσετε μια ευχάριστη κινηματογραφική βραδιά με τα παιδιά ή και γιατί όχι μόνοι σας, νομίζω πως οι συγκεκριμένες ταινίες θα κάνουν τη δουλειά!
