Ναι μπορεί τον τελευταίο χρόνο να μην διαβάζω τόσο πολύ. Ναι δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να αγοράσω συχνά βιβλία, ή ίσως είναι δικαιολογία για άλλα έξοδα. Όμως οι λίστες με βιβλία δεν σταματάνε να δημιουργούνται ποτέ. Για αυτό σήμερα θα σου παρουσιάσω τη λίστα μου με τα βιβλία από τις εκδόσεις Καστανιώτη που αξίζει, κατ' εμέ , να βάλεις και στη δική σου λίστα.
*Κάνοντας κλικ στους τίτλους των βιβλίων μπορείς να μεταφερθείς στο public και να κάνεις άμεσα την αγορά σου, αν σε ενδιαφέρει φυσικά
*Οι περιγραφές των βιβλίων είναι επίσης από το public.gr
Σαράντα αιώνες μετά τη βιβλική καταστροφή στα Σόδομα και τα Γόμορρα, η ίδια εκείνη γη στις όχθες της Νεκράς Θάλασσας ανοίγει και ένα μυστηριώδες βιολετί αλάτι αναβλύζει. Η εμφάνισή του αλλάζει τη γεωγραφία τριών ηπείρων και μονοπωλεί το ενδιαφέρον της αγοράς. H νέα ουσία δεν υπηρετεί, αλλά υπηρετείται. Καταδυναστεύει με τις ιδιοτροπίες της. Εθίζει με τη γεύση της. Υποδουλώνει με την αθόρυβη επιρροή της. Τα σύγχρονα Σόδομα, η «Αποικία», αποδεικνύονται πιο πανούργα και από τη βιβλική ακόμη εκδοχή τους. Μια αποπνικτική ατμόσφαιρα περιβάλλει τα καλά κρυμμένα μυστικά τους, και μόνο ένας άνθρωπος είναι σε θέση να τα ανακαλύψει: ο ανυποψίαστος Φιλέας Μπουκ, που μια νύχτα αλλιώτικη απ' τις άλλες θα κληθεί να λύσει το πιο σημαντικό σταυρόλεξο που επινοήθηκε ποτέ.
Ένας πετυχημένος Έλληνας ζει ευτυχισμένα στη Νέα Υόρκη, αλλά η μοίρα τον φέρνει αντιμέτωπο με το παρελθόν και τις ενοχές του. Ένας Αθηναίος πρώην βιολιστής χάνει τα πάντα, ακόμα και το παιδί του. Μια ονειροπόλα γυναίκα με χρυσά μάτια, προικισμένη μ’ ένα σπάνιο χάρισμα, αποσύρεται σ’ ένα χωριό της Κρήτης, όπου μεγαλώνει μόνη τον γιο της.
Τι συνδέει αυτούς τους τρεις ήρωες; Πώς το παρελθόν τσαλακώνει τη ζωή τους; Τι συμβαίνει σ’ αυτό το χωριό και συρρέουν εκεί επισκέπτες από κάθε μεριά της γης;
Ο Παναγιώτης με τα αδέρφια του και τη μητέρα του Ελένη κατεβαίνουν το 1969 από την Ευρυτανία και εγκαθίστανται στην Αθήνα. Στην πρωτεύουσα της αντιπαροχής, των μικρών και των μεγάλων «κόλπων» προσπαθούν να ξαναγράψουν τη ζωή τους από την αρχή. Μια φωτογραφική σχεδόν περιήγηση στη δεκαετία του ’70, στην κοινωνία που με ανασφαλή βήματα οδεύει προς την ευημερία. Πλήθος ηρώων στους αθηναϊκούς δρόμους και στις γειτονιές, κι ανάμεσά τους ένας ευάλωτος νέος που πορεύεται στα σκοτεινά, με μόνη τη λαχτάρα του για τις μηχανές. Αναμορφωτήριο, στρατός, ψυχιατρείο. Το δράμα κορυφώνεται παραμονές Πρωτοχρονιάς του 1982.
Ποιος να ’ναι, άραγε, ο φταίχτης;
"Έκοβα μ’ ένα τσεκούρι ξύλα και τα έβαζα μέσα σ’ ένα καλάθι. Μου άρεσε αυτή η δουλειά, μ’ ευχαριστούσε να βλέπω ότι χειρίζομαι με άνεση το τσεκούρι, σχεδόν όπως ο μπαμπάς, οι θείοι μου. Ήταν εκεί και μια μεγάλη εγκυκλοπαίδεια με κόκκινο δερματόδετο εξώφυλλο, και της δίνω κι εκεινής μια τσεκουριά! Κι αφού την έκοψα –όχι ακριβώς στη μέση–, άρχισα με ενδιαφέρον να την ξεφυλλίζω. Έβλεπα εικόνες που τις είχα λέει ξαναδεί και μου προκαλούσαν νοσταλγία, έβλεπα κι άλλα πράγματα. Η σταύρωση (του Χριστού να υποθέσω;) πολλές φορές. Τα πουλιά. Ο άντρας με τα μαύρα. Τα μικρούλικα οστά σε μια ταράτσα, σαν μέσα σ’ ένα κόσκινο. Δίπλα βελόνα και κλωστή. Αναρωτιόμουν αν θα του άρεσε να στείλω μερικά τέτοια στον Τάδε... Κάτι και για το δάσος του Βραδεμβούργου. Μια μαύρη τραγουδίστρια πάνω στη χλόη μισοξαπλωμένη, δίπλα σε μια πόλη. Τα παιδιά που έρχονταν απ’ το σχολείο τρώγοντας κάστανα ωμά. Είπα σε κάποιον πως συχνά τώρα τελευταία βλέπω τον Jo. στον ύπνο μου, ποιος ο λόγος;"
... Χάρτινα πουλιά τα όνειρά μου κι αντίκρυ τους μια κάννη να στοχεύει κατευθείαν στην καρδιά τους. Τα κρύβω στο κατώι. Μια αραχνοκλωστή τα αιχμαλωτίζει. Γίνονται κατοικία του σφαλαγγιού. Η παιδική ηλικία με προσπέρασε χωρίς να την αισθανθώ, λες και γεννήθηκα μεγάλος. Χρονιές του δράκου. Οι κορφάδες των ιδεών κλαδεύονται. Οι ποιητές καταδικάζονται στο θάνατο διά πυράς. Εκείνος που έμαθα να λέω πατέρα κρατάει στο χέρι του ένα καμουτσίκι, φετίχ, όπως άλλος θα κρατούσε ένα κομπολόι ή μια μαγκούρα. Η μάνα μου η Αυγή πορεύεται στις φωτοσκιάσεις της ζωής και στη μυρωδιά βάμματος ιωδίου. Όμως μέσα στο απόλυτο σκοτάδι έγινε κάποτε μια έκρηξη και γεννήθηκε ένα άστρο. Είμαι ο Μάριος της Αυγής...
